Συνέντευξη που δώσαμε σε μέλη της αντιφασιστικής συνέλευσης autonome antifa για να μπει στο δέκατο τεύχος του εντύπου δρόμου τους, antifa base.

base: Λοιπόν, η πρώτη ερώτηση είναι να μας πείτε πως φτιαχτήκατε σαν ομάδα. Σαν αυτόνομη συνέλευση μαθητών/μαθητριών.
ΑΣΜΑ: Βασικά εμείς που είμαστε εδώ δεν ήμασταν όλοι απ’ την αρχή. Ε, ψαχνόμασταν, ήμασταν σε μια φάση ότι θέλουμε κάτι να κάνουμε. Είχαμε συμμετάσχει στη διοργάνωση μιας πορείας που ‘χε γίνει τον Δεκέμβρη του 2011, μαθητικής. Οπότε βρεθήκαμε κάποια στιγμή, γνωριστήκαμε, είδαμε ότι έχουμε όρεξη και είπαμε να καλέσουμε ένα μαθητικό καφενείο να δούμε ποιοι άλλοι έχουνε όρεξη. Ε, μαζευτήκαμε κάποια άτομα την επόμενη φορά…
ΑΣΜΑ: Αυτό έγινε το Μάιο του 2012. Ήταν πιο πολύ γνωριμία φάση εκείνη η συνέλευση. Δεν ήταν να κανονίσουμε να φτιάξουμε κάτι, ήταν πιο πολύ να βρεθούμε. Να μαζευτούμε, να πούμε από ποια σχολεία είμαστε. Μετά μπήκε κάτι πιο σταθερό, συζητήσαμε ποιες απόψεις μας φαίνονται καλές και ποιες προβληματικές. Είπαμε ότι θέλουμε αυτή η ομάδα να είναι αντιφασιστική, να είναι αντι-εμπορευματική. Τα παιδιά που συμφωνούσαν πιο πολύ με αυτό έμειναν, τα παιδιά που δεν συμφωνούσαν έφυγαν.
ΑΣΜΑ: Ναι, δεν ήταν μόνο το θέμα του τι λέει αυτό το πράγμα. Ήταν ότι εμείς θέλαμε να είναι σταθερό, να έχει μια δράση. Προσπαθήσαμε να διαμορφώσουμε 5-6 απόψεις οι οποίες να είναι κοινό μας κτήμα και μετά όσοι θα έρχονται να προσθέτουν σε αυτές, να συμφωνούν με αυτές, να τις πηγαίνουμε όλοι μαζί πιο μπροστά κλπ.
ΑΣΜΑ: Εγώ είχα κάποια σχέση με τα παιδιά εδώ, τους είπα να ’ρθουν και τέλος πάντων έφτασε η ομάδα γύρω στα 10 άτομα.

ΑΣΜΑ: Αυτοί που ήρθαν ήταν και άτομα που είχαν όρεξη να κάνουν αυτά που θέλαμε να κάνουμε και εμείς. Δεν ήρθε κάποιος που απλά είχαμε πιεί καφέ ή ήθελε να γνωρίσει μια κοπέλα ή κάτι τέτοιο.

base: Εσάς τώρα σημείο αναφοράς είναι το Χαλάνδρι, αλλά δεν είστε μόνο από τη γειτονιά αυτή, έτσι;
ΑΣΜΑ: Όχι. Απλά το Χαλάνδρι είναι μια περιοχή που μαζεύει ανθρώπους από πολλές γειτονιές. Η πλατεία Χαλανδρίου δηλαδή είναι ένα σημείο αναφοράς για σχεδόν όλους όσους μένουν στις τριγύρω περιοχές, όπως εμείς.
base: Πως σας ήρθε η ιδέα να φτιάξετε μια ομάδα; Σας ρωτάμε γιατί γενικά οι πολιτικές ομάδες, και πόσο μάλλον οι μαθητικές ομάδες, είναι σπάνιο φαινόμενο, θα το ξέρετε και εσείς καλύτερα. Ομάδα με κοινές απόψεις και δράση δεν βλέπεις και πολύ συχνά στην εποχή που ζούμε. Η εποχή μάλλον σε σπρώχνει στο να ’σαι μόνος σου μπροστά από καμιά οθόνη, παρά για τέτοια. Εσείς γιατί επιλέξατε αυτό;
ΑΣΜΑ: Από μεριάς μου ήταν ότι ήθελα κάτι να κάνω. Δεν μου αρκούσε να κάθομαι στην πλατεία και να λέω «θα γίνει αυτό, θα γίνει το άλλο, θα παίξουμε ξύλο, θα κάνουμε, θα δείξουμε». Ήθελα κάτι παραπάνω. Οπότε μια συνέλευση με σταθερή δομή, που θα προσπαθούσε να οργανωθεί και να κάνει πέντε πράγματα εμένα προσωπικά μου ταίριαζε και ήθελα να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο.
ΑΣΜΑ: Εγώ είχα συμμετάσχει και πιο πριν σε διάφορες προσπάθειες να δημιουργηθεί κάτι στο Χαλάνδρι, αλλά συνέχεια απογοητευόμουν. Γιατί λέγαμε να μαζευτούμε όλοι οι μαθητές και μαθήτριες που μας ενδιαφέρει, μαζευόμασταν την πρώτη φορά 20 και λέγαμε, ωραία, να ’ρθούμε και μια άλλη φορά. Μαζευόμασταν δεύτερη φορά και ήμασταν 5, και την επόμενη 3. Έτσι όμως δεν γινόταν δουλειά. Ενώ αν έχεις κάτι σταθερό είναι αλλιώς. Μπορείς να οργανώσεις κάποια πράγματα, να έχεις μια σταθερή δράση.
ΑΣΜΑ: Εμένα αυτό που με τράβηξε ήταν ότι πρόκειται για κάτι σταθερό. Ότι κάθε βδομάδα θα συναντηθούμε και θα συζητήσουμε για κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι στο φλου, όπως όταν τα λες με την παρέα σου, είναι κάτι πιο στάνταρ.
ΑΣΜΑ: Επίσης θέλαμε έναν τρόπο τα θέματα να βγουν προς τα έξω. Καταρχάς χρειάζεται πρώτα να υπάρχει μια συμφωνία. Εδώ μέσα στην ομάδα έχουμε κατακτήσει ένα πρώτο επίπεδο συμφωνίας, την ικανότητα να δρούμε και να συνδιαμορφώνουμε. Ακόμα κι όταν κολλάμε αυτοκόλλητα έχουμε την υπογραφή μας και έχουμε την ευθύνη για αυτό που κάνουμε και ο άλλος ξέρει ότι είμαστε εμείς. Ξέρει ότι είμαστε οι ΑΣΜΑ.
base: Οι πληροφορίες λένε ότι τον τελευταίο καιρό πολλά σχολεία μοιάζουν με «καζάνια που βράζουν». Θες η άνοδος της χρυσής αυγής, θες η ιστορία περί «μεταναστευτικού προβλήματος», το πράγμα δείχνει ότι η μαθητική κοινότητα – όχι όλη φυσικά – χωρίζεται σε δύο πλευρές: Αυτούς που λένε «δεν γουστάρω τους ξένους, δεν γουστάρω τους άστεγους» και αυτούς που δεν γουστάρουν τους προηγούμενους. Στα δικά σας σχολεία τι γίνεται με αυτή την κατάσταση;
ΑΣΜΑ: Εμείς θέλουμε να πούμε ότι, με το έντυπο που βγάζουμε, με τις αφίσες, με τα αυτοκόλλητα, προσπαθούμε να εντείνουμε αυτήν την πόλωση. Θέλουμε να είναι ξεκάθαρο ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι σε αυτό το σχολείο, δεν είμαστε όλοι «μαθητές γενικώς». Υπάρχουν φασίστες, υπάρχουν και αντιφασίστες. Θέλουμε να είναι ξεκάθαρο ότι είναι αυτοί εκεί και εμείς είμαστε απέναντι τους και τους παλεύουμε.
ΑΣΜΑ: Πάντως ισχύει ότι κυρίως τις τελευταίες μέρες είναι, ας το πούμε, μόδα για την νεολαία να πιστεύει τέτοια πράγματα. Ότι οι μετανάστες είναι κακοί, η χρυσή αυγή καλή κλπ. Και εγώ κυρίως γι’ αυτό ήρθα σε αυτή την συνέλευση. Για να πούμε στα παιδιά ότι «ξέρεις, οι φασίστες στα σχολεία δεν χωράνε».
ΑΣΜΑ: Εγώ ήθελα να πω ένα παράδειγμα. Εγώ πάω σχολείο σε άλλη περιοχή. Το σχολείο μου έχει κιόλας καλή φήμη, αντιφασιστική φήμη. Αν με ρώταγες δυο χρόνια πριν θα σου ’λεγα δεν κουνιέται φύλλο. Τώρα αρχίζουν και εμφανίζονται σβάστικες σε τοίχους, οπότε πάμε και τις σβήνουμε και συνεπώς αναγκαστήκαμε να έρθουμε σε λεκτική σύγκρουση με άτομα. Δεν θα έλεγα ότι στα σχολεία ανθεί ο φασισμός, τουλάχιστον απ’ την προσωπική μου εμπειρία, θα έλεγα όμως ότι υπάρχει ένα πολεμικό κλίμα. Κάποιοι που προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι, κάποιοι άλλοι που προσπαθούμε να τους το ξαναβάλουμε μέσα.
ΑΣΜΑ: Πες και το άλλο ρε.
ΑΣΜΑ: Ναι, ξέχασα. Εκτός απ’ αυτούς που προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι, πολλά παιδιά εκδηλώνουν αντιφασιστικά αισθήματα. Δηλαδή στο σχολείο μου, όταν βγήκε βρώμα ότι και καλά θα σκάσει η χρυσή αυγή στις 17 Νοέμβρη, αρχίσαμε ρε παιδί μου και λέγαμε «ώπα, 17 Νοέμβρη στο σχολείο δεν έρχεται». Και μετανάστες που δεν γουστάρουν τη χρυσή αυγή και παιδιά που δεν πάνε τους φασίστες και άλλοι, είπαμε ότι αν έρθει η χρυσή αυγή εμείς θα τις παίξουμε.

base: Η χρυσή αυγή τι υποτίθεται ότι θα ’ρχόταν να κάνει στο σχολείο;
ΑΣΜΑ: Είχε ανακοινώσει ότι θα σκάσει στα σχολεία να ελέγξει αν οι γιορτές είναι πολύ αριστερές!
ΑΣΜΑ: Ναι, εμείς τώρα δεν είμαστε και τίποτα φαν της γιορτής, αλλά εμφανίστηκε στο σχολείο ένα σώμα ανθρώπων που αυτό το πράγμα δεν το ήθελε. Δεν ήθελε να σκάσει η χρυσή αυγή στο σχολείο και να τους πει τι θα κάνουν και τι δεν θα κάνουν. Δεν ήθελε να τους κάνει face control για να μπουν απ’ την πόρτα. Και αυτό είναι πολύ θετικό.
ΑΣΜΑ: Αυτό που έχω καταλάβει εγώ, είναι ότι λίγα είναι τα σχολεία στα οποία θα πέσει ξύλο στο προαύλιο, αλλά αντιθέτως υπάρχει ένας ανταγωνισμός στο ποιος θα βάψει το σχολείο το βράδυ.
ΑΣΜΑ: Είναι λίγο ότι θα τον δεις και αύριο το φασίστα, ξέρει που είναι το σπίτι σου, ξέρεις που είναι το δικό του, μπορεί να έκανες και παρέα μαζί του στο δημοτικό, τέτοια ωραία…
base: Εντάξει μ’ αυτό. Τώρα θα θέλαμε να μας πείτε τι υποχρεώσεις έχει μια μαθητική ομάδα.
ΑΣΜΑ: Ε, σκουπίζουμε, σφουγγαρίζουμε… (γέλια)
base: Αυτό που εννοούμε είναι: τι ζητάει μια αυτόνομη ομάδα σαν τη δική σας από τα μέλη της;
ΑΣΜΑ: Καταρχάς να είμαστε εδώ κάθε βδομάδα την ίδια μέρα και ώρα.
base: Ένα πράμα δηλαδή είναι η συνέπεια.
ΑΣΜΑ: Ίσως να μη γίνεται τόσο αντιληπτό, αλλά επειδή μιλάμε για μαθητές η εβδομαδιαία παρουσία είναι δείγμα μεγάλης συνέπειας.
ΑΣΜΑ: Παρόλα αυτά, δίχως να είναι υποχρεωτικό, στις αφισοκολλήσεις συμμετέχουμε όλοι. Όταν βγαίνει αφίσα κινητοποιείται η ομάδα και πηγαίνει για αφισοκόλληση.
ΑΣΜΑ: Και στα μοιράσματα.
base: Εκτός από αυτό το εβδομαδιαίο ραντεβού βρισκόσαστε αλλού; Και με ποιά αφορμή;
ΑΣΜΑ: Αναλόγως, γιατί έχουμε και το θέμα της απόστασης. Εγώ με τα παιδιά που μένουμε κοντά κάνουμε πολύ παρέα, αλλά με άλλους που είναι πιο μακριά μπορεί να βρεθούμε σε κάνα live, σε μια πορεία, να πούμε τη μαλακία μας.
ΑΣΜΑ: Γενικώς προσπαθούμε να συναντιόμαστε σε πράγματα που μας ενδιαφέρουν, με κινηματικούς όρους. Κουβεντιάσαμε δηλαδή να κατέβουμε σε μια πορεία όλοι μαζί, έτσι για να έχουμε μια συλλογική εμπειρία.
ΑΣΜΑ: Το πιθανότερο είναι ότι όταν παίζει κάτι που μας ενδιαφέρει όλους θα βρεθούμε και θα πάμε μαζί.
ΑΣΜΑ: Και βγαίνουμε κιόλας και στο άσχετο.
ΑΣΜΑ: Καλά, ναι εντάξει, θα πιούμε και καμιά μπύρα ρε παιδί μου! (γέλια)
base: Το άλλο σκέλος της ερώτησης αυτής είναι πως ανταμείβεστε ως μέλη αυτής της ομάδας.
ΑΣΜΑ: Εμένα με πληρώνουνε (γέλια)… για να κρατάω το στόμα μου κλειστό.
ΑΣΜΑ: Εντάξει, είναι ότι κάνεις κάτι και έχει αποτέλεσμα
ΑΣΜΑ: Για μένα εκπληρώνεται ένα σημαντικό συναίσθημα… ότι παίρνω τη μοίρα στα χέρια μου, ότι δεν περιμένω να γίνει κάτι που θα το δω και θα μου αρέσει, αλλά θα το οργανώσω εγώ ο ίδιος. Ότι κάτι που θα ήθελα να δω στο σχολείο και θα με ευχαριστούσε, κάτι αντιφασιστικό ας πούμε, το κάνω εγώ. Εμένα προσωπικά με γεμίζει, νιώθω ότι έκανα κάτι, έστω και μηδαμινό.
base: Μηδαμινό είναι όταν δεν κάνεις τίποτα ρε μαν, όταν κάνεις κάτι δεν είναι μηδαμινό!
ΑΣΜΑ: Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι το σημαντικότερο. Μπορεί να μας φεύγουν λεφτά, να μας φεύγουν ώρες από το διάβασμα, αλλά όταν κάνουμε αυτό που έχουμε κουβεντιάσει, συζητήσει, πληρώσει όλοι μαζί είναι ένα συναίσθημα που δεν το παίρνεις από αλλού.
ΑΣΜΑ: Είναι και το ωραίο, ότι δίνεις το αυτοκόλλητο στον άλλο και σου λέει: «Πωω,ωραίο»! ακούς τον άλλο να βλέπει την αφίσα και να λέει «πω, θα έρθεις εκεί»; Είναι κάτι που λες ο ίδιος και βλέπεις ότι έχει ανταπόκριση.
ΑΣΜΑ: Εγώ όλη τη βδομάδα είμαι σε φάση «άντε να τελειώσω αυτή τη μαλακία που κάνω τώρα, να έρθει η μέρα της συνέλευσης, να πούμε τα θέματα μας, τα αστεία μας. Εμένα αυτό δεν μου συνέβαινε πέρισυ. Δηλαδή δεν είχα κάτι να περιμένω. Τώρα έχω να περιμένω αυτό που κάνουμε όλοι μαζί.
ΑΣΜΑ: Εγώ τριγυρνάω με το ποδήλατο στη γύρω περιοχή και γουστάρω που βλέπω τις αφίσες μας, τα αυτοκόλλητα μας σε γήπεδα ή σχολεία που περνάω. Είναι ωραία αίσθηση.
ΑΣΜΑ: Και επειδή στο live έφυγαν πολλά αυτοκόλλητα, τα δίναμε σε κόσμο, τώρα γυρνάς και τα βλέπεις παντού. Και λες, «ποιός μαλάκας κόλλησε εδώ;» (γέλια)
ΑΣΜΑ: Κι αν τύχει κάτι, ξέρεις ότι έχεις τη συνέλευση από πίσω και το ίδιο αν συμβεί κάτι κακό σε αυτούς εδώ, τότε εγώ θα πάω να βοηθήσω.
ΑΣΜΑ: Είμαστε μια ομάδα. Ένας για όλους και όλοι για έναν.
ΑΣΜΑ: Έλα ρε Νταρτανιάν! (γέλια)

base: Αλήθεια, τι κάνετε με τους χρόνους σας, έχοντας δηλαδή μια συνέλευση που γίνεται κάθε βδομάδα, ένα έντυπο που πρέπει να μοιραστεί, αφίσες που πρέπει να κολληθούν και ταυτόχρονα να έχετε να πάτε και σχολείο, φροντιστήριο, να πείτε στους γονείς γιατί γυρίσατε τέτοια ώρα;
ΑΣΜΑ: Για μένα που είμαι τρίτη Λυκείου φέτος παίζει πολύ πίεση. Αν δεν έκανα κάτι συλλογικό, που να το γουστάρω, δεν θα μπορούσα να τη διαχειριστώ. Περισσότερο με βοηθάει παρά με αποδιοργανώνει. Γιατί εάν δεν είχα όλο αυτό το πράγμα που κάνουμε εδώ και κάτι να έχω στο νου μου ότι θα γίνει και ότι θα κάνω, ε δεν πρόκειται να καθόμουν και να διαβάσω κιόλας.
ΑΣΜΑ: Κι αυτό που ανυπομονείς για κάτι, να έρθει η ώρα της συνέλευσης, να κάνεις κάτι, να αποφασίσεις, σε βοηθάει κιόλας να ξεσπάσεις και να αποστασιοποιηθείς από τη μιζέρια και τη ρουτίνα στο σχολείο, το φροντιστήριο. Ότι κάνεις κάτι σημαντικό εσύ και το απολαμβάνεις κιόλας.
base: Κατά τα άλλα τα έχετε όλα, δηλαδή σχολείο, φροντιστήριο τίγκα έτσι;
ΑΣΜΑ: Ε, ανάλογα…
ΑΣΜΑ: Εγώ δεν κάνω τίποτα (γέλια)
ΑΣΜΑ: Πάντως δίνει δύναμη για να διαχειρίζεσαι την καταπίεση που τρως στο σχολείο.
ΑΣΜΑ: Και όχι μόνο στο σχολείο.
ΑΣΜΑ: Ναι εννοείται, στο φροντιστήριο, στις σχέσεις με τους γονείς, με άλλους. Τρως καταπίεση και κολλάς ένα αυτοκόλλητο, μια αφίσα και έτσι επιστρέφεις ένα κομμάτι σε αυτά που την προκαλούν, αντεπιτίθεσαι.
base: Για το μέλλον τι σχεδιάζετε;
ΑΣΜΑ: Κάτσε να πούμε πρώτα τι έχουμε ήδη κάνει. Η συνέλευση υπάρχει σχεδόν μισό χρόνο. Έχουμε γράψει κάποια κείμενα με σχολική και άλλη θεματολογία, έχουμε εκδώσει κάποια αυτοκόλλητα και αντιφασιστικά και άλλα, έχουμε ξεκινήσει ένα έντυπο το οποίο μοιράζεται σε σχολεία τα πρωινά (όπως γίνεται με το base), κάναμε το live με τον τρόπο που θεωρούσαμε σωστότερο, δηλαδή με τα χαρακτηριστικά που του δώσαμε, και τώρα θα βγάλουμε μια αφίσα για το Δεκέμβρη. Μαζί θα βγάλουμε και το δεύτερο τεύχος του εντύπου, που θα το μοιράσουμε στα ίδια σχολεία με το προηγούμενο, έτσι ώστε να υπάρχει μια συνέχεια.
base: Και μια ερώτηση bonus: Ποιά είναι η γνώμη σας για το δεκαπενταμελές;
ΑΣΜΑ: Κρεμάλα!

αναδημοσιέυση από εδώ http://www.antifascripta.net/βιβλιοθήκη/Κίνημα/ΣυνέντευξημεΑΣΜΑ/tabid/157/Default.aspx